افسوس کفشهای کودکی ام به پایم کوچک شده اند
افسوس پلهائی که در راه عمر پشت سر گذاشتم دیگر تحمل وزنم را ندارد
افسوس آن خانه باغ سرسبز ، در آن روستای تاریک ، خشک و ویران شده
میخواهم به کودکی ام برگردم، حتی اگر تلخ بوده باشد، حتی برای یک دم
میخواهم کودکانه ببینم ، کودکانه بخندم ، کودکانه بگریم ، کودکانه دوست داشته باشم ...
چگونه؟ ، با کدام کفش؟ ، از کدام راه؟ ، به کدام خانه برگردم؟ ...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر