فال حافظ(40)

المنه لله که در میکده باز است
زان رو که مرا بر در او روی نیاز است
خُم ها همه در جوش و خروشند زمستی
وآن می که در آنجاست حقیقت نه مجاز است
از وی همه مستی و غرور است و تکبر
وز ما همه بیچارگی و عجز و نیاز است
رازی که بر ِ غیر نگفتیم و نگوئیم
با دوست بگوئیم که او محرم راز است
شرح شکن زلف خم اندر خم جانان
کوته نتوان کرد که این قصه دراز است
بار دل مجنون و خَم ِطره ی لیلی
رخساره ی محمود و کف پای ایاز است
بر دوخته ام دیده چو باز از همه عالم
تا دیده ی من بر رخ زیبای تو باز است
در کعبه ی کوی تو هر آن کس که بیاید
از قبله ی ابروی تو در عین نماز است
ای مجلسیان سوز دل حافظ مسکین
از شمع بپرسید که در سوز و گداز است

تعبیر : زبان در دهان خردمند چیست ؟ ... کلید در گنج صاحب هنر
زبان را همه گونه میتوانی بچرخانی اما چه خوب است که همیشه با کلام نیکو بگردانی ، ... ، گفت و شنود در مورد گذشته ها و چون و چراها را کوتاه کن و دمی به عیش گذران تا فراموشی پیش آید و آرامش یابی ، ... ، دل معشوق سنگدل را با زبانی نرم به دست آر که از تند خوئی و کش و واکش طرفی نمی بندی