گــر دســت رســد در سـر ِ زلـفیـن ِ تـو بازم
چون گـوی چه سـرها که به چـوگان تـو بازم
زلـف تـو مـرا عـمر دراز اسـت ولـی نیـسـت
در دسـت ســر ِ مـویــی از آن عـمــــر درازم
پـروانـه ی راحـت بـده ای شمـع که امشـب
از آتــش دل پـیـش تــو چــون شـمـع گـدازم
آن دم که به یک خنده دهم جان چو صراحی
مـستــان تــو خــواهـم کــه گــزارنـد نـمــازم
چـــون نـیـسـت نـمـــاز ِ مـن ِ آلـوده نـمــازی
در مـیــکـده زان کــم نـشــود سـوز و گــدازم
در مــسـجــد و مـیـخــانـه خیـالــت اگــر آیــد
مـحــراب و کـمــانـچــه زدو ابـروی تـو ســازم
گــــر خـلــوت مــا را شـبــی از رخ بـفـــروزی
چـون صــبــح بـر آفـاق جـهــان سـر بـفــرازم
مـحـمــــود بـــود عـاقــبــت ِ کـار در ایــن راه
گــــر ســـر بـــرود در ســـر ســـودای ایــازم
حــافـظ غــم دل با کـه بـگـویـم کـه درین دور
جـــز جــام نــشــایـــد کــه بــود مـحـرم رازم
¤¤¤
گر دست به دست تو دهم عاقبت ِ کار
چون شمع به یک خنده ی تو سر بگدازم
¤¤¤
یا حق!
چون گـوی چه سـرها که به چـوگان تـو بازم
زلـف تـو مـرا عـمر دراز اسـت ولـی نیـسـت
در دسـت ســر ِ مـویــی از آن عـمــــر درازم
پـروانـه ی راحـت بـده ای شمـع که امشـب
از آتــش دل پـیـش تــو چــون شـمـع گـدازم
آن دم که به یک خنده دهم جان چو صراحی
مـستــان تــو خــواهـم کــه گــزارنـد نـمــازم
چـــون نـیـسـت نـمـــاز ِ مـن ِ آلـوده نـمــازی
در مـیــکـده زان کــم نـشــود سـوز و گــدازم
در مــسـجــد و مـیـخــانـه خیـالــت اگــر آیــد
مـحــراب و کـمــانـچــه زدو ابـروی تـو ســازم
گــــر خـلــوت مــا را شـبــی از رخ بـفـــروزی
چـون صــبــح بـر آفـاق جـهــان سـر بـفــرازم
مـحـمــــود بـــود عـاقــبــت ِ کـار در ایــن راه
گــــر ســـر بـــرود در ســـر ســـودای ایــازم
حــافـظ غــم دل با کـه بـگـویـم کـه درین دور
جـــز جــام نــشــایـــد کــه بــود مـحـرم رازم
¤¤¤
گر دست به دست تو دهم عاقبت ِ کار
چون شمع به یک خنده ی تو سر بگدازم
¤¤¤
یا حق!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر